มันมีความต่างอย่างชัดเจนระหว่าง
"การฆ่าตัวตาย"
กับ
"การเอาชีวิตมาต่อรองความรัก"
1
คนที่จะฆ่าตัวตายจริงๆ คือ
ทำเลย ทำไว ทำแบบไม่มีปี่มีขลุย
เจออีกทีก็เป็นศพไปแล้ว
2
คนที่เอาชีวิตมาต่อรอง
จะแค่ "พยายามตาย" ให้คนเห็น
เพื่อให้คนที่เป็นเป้าหมายสนใจ และเข้ามาดูแล
จะมีการแจ้งว่าจะฆ่าตัวตายล่ะนะ... อยู่ไม่ไหวล่ะ
จะมีการถ่ายรูปอุปกรณ์การฆ่าตัวตายส่งมาให้ดู
จะมีการส่งตัวอย่างเลือด และบาดแผล
ตัวอย่างยาที่กำลังจะกิน
พูดง่ายๆ เป็นความพยายาม
ทำให้อีกฝ่ายเชื่อว่า จะตายจริงๆ
3
คนที่ใกล้ฆ่าตัวตายจริงๆ
จะเก็บตัว
จะซึมหนัก... ข้าวปลาไม่กิน... ไม่คุยกับใคร
กรณีแบบนี้ เรียกว่า "ซึมเศร้าสาหัส"
4
คนที่ฆ่าตัวตาย
จะทำแบบสิ้นคิด
คือไม่ทันได้คิดอะไร
แค่เห็นภาพตัวเองฆ่าตัวตายซ้ำๆ
จนพลั้งทำตามภาพที่เห็น
กรณีแบบนี้ เขาเรียกว่า "ผีดล"
5
คนที่ฆ่าตัวตาย
แบบไร้สัญญาณมาก่อน
คือ จนตรอก... หนีไม่พ้นแล้วกับความผิด
ความอับอาย ภัยอันตราย ความลำบาก
ความเสียใจสุดทน
จนเหลือทางหนีทางเดียวที่พอทำได้
คือ ไปจากสถานะการณ์นี้
กรณีแบบนี้ ขอเรียกว่า "ตายหนี"
6
แยกแยะให้ได้ระหว่าง
คนที่จะฆ่าตัวตายจริงๆ กับ "พวกท้าตาย"
เพราะถ้าคุณสังเกตเห็นอาการก่อน
คุณจับอารมณ์ของเขาทันก่อน
คุณจึงช่วยเขาได้ก่อน วินาทีสุดท้ายนั้นจะเกิดขึ้น
7
อย่าอนุญาตให้คนมาใช้วิธีนี้
เรียกร้องความรัก ความสนใจ
ด้วยการเอาชีวิตมาต่อรอง
.
เพราะมันเป็นการสนันสนุน ให้เขาทำแบบนี้ซ้ำๆ
และทำให้เขาเห็นคุณค่าในตัวเองน้อยลงเรื่อยๆ
บางคน ก็ชอบปั่นหัว โกหก ปั้นเรื่อง ให้คนอื่นต้องเหนื่อย
หลายคน ก็ชอบท่าง่าย เล่นมุขที่ได้ผลไว เพื่อให้ได้ความสนใจทันที
มากกว่าจะตั้งใจ ทำอะไรให้ชีวิตตัวเองออกมาด
